ตั้งแต่หมอหลวงเจิ้งมาดูแลพระวรกายของ ‘ต่งหลิงจิ้ว’
พระนางก็รู้สึกว่าชีวิตตนมิได้โดดเดี่ยวเช่นเมื่อก่อน
มิหนำซ้ำยังรู้สึกว่านับวันเขายิ่งทำตัวเหมือนจิ้งจอกน้อย
ต่อหน้าฮ่องเต้และขุนนางในท้องพระโรง เขารู้ว่าอะไรควรมิควร
แต่เมื่ออยู่ในตำหนักฉือหนิง กลับอ้อนขอความรักจากไทเฮาอย่างหน้าไม่อาย
ราวเป็นคนละคนกับชายหนุ่มที่เปิดโปงขุนนางทุจริตในกรมคลัง
จนแม้แต่ ‘องค์รัชทายาทแมว’ ยังมองมาด้วยสายตาเบื่อหน่าย
ถึงอย่างนั้นพระนางก็มีความสุขที่ได้แกล้งเขาแล้วค่อยปลอบเอาใจ
.....
ไทเฮาคิดว่าตนรู้จัก ‘เจิ้งอวี้เหิง’ ดีแล้ว
แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะแสดงความจงรักภักดีจนเข้าขั้นดื้อรั้น
ถึงกับอาสาคุมขบวนขนส่งเสบียงไปให้กองทัพในสนามรบ
ช่างเป็นคุณชายที่ไม่รู้จักรักตัวกลัวตายจริงๆ
พระนางคิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรกับหมอหลวงหนุ่มคนนี้
จะปล่อยให้ออกไปเสี่ยงอันตราย หรือจับขังไว้ในห้องเสียให้รู้แล้วรู้รอด!